Ναρκισσιστική αγάπη για την ενδοομάδα στην Ευρώπη

Η βασική υπόθεση αυτής της έρευνας είναι ότι η αύξηση ακραίων μορφών ταύτισης με εθνικές ομάδες συνιστά μια απόκριση σε απειλές προς την εθνική ταυτότητα, όταν αυτές γίνονται έτσι αντιληπτές σε ένα πλαίσιο κοινής Ευρωπαϊκής ταυτότητας, στο οποίο οι χώρες δεν γίνονται ανιληπτές ως το ίδιο σημαντικές ή αναντικατάστατες. Όταν οι ομάδες αντιλαβάνονται τον εαυτό τους ως επουσιώδεις, μια αμυντική, ναρκισσιστική θετικότητα για την ενδοομάδα πυροδοτεί μια εκδικητική εχθρικότητα απέναντι στην απειλή κατά της ενδοομαδικής ταυτότητας. Από την άλλη, όταν οι ομάδες γίνονται αντιληπτές ως αναντικατάστατα συστατικά μιας κοινής ταυτότητας, αυτό προάγει μια ασφαλή και μη-ναρκισσιστική θετικότητα για την ενδοομάδα, εμποδίζοντας έτσι το συλλογικό ναρκισσισμό και τα αρνητικά αποτελέσματα που αυτός επιφέρει.