Η σημασία των ‘δυνητικών εαυτών’ για τη σχολική επίδοση και την ψυχολογική υγεία των παιδιών και των εφήβων

Η διάσταση του χρόνου έχει θεωρηθεί παραδοσιακά ως ένα απαραίτητο στοιχείο για την κατανόηση της κατευθυνόμενης προς ένα στόχο συμπεριφοράς. Οι ερευνητές διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν τη φύση της χρονικής διάστασης του εαυτού. Γενικά υποστηρίζεται ότι η επιδίωξη καθημερινών στόχων βασίζεται σε νοητικά μοντέλα μελλοντικών πιθανοτήτων, τα οποία ορίζονται ως ‘έργα ζωής’ ή ‘πιθανοί / δυνητικοί εαυτοί’. Στην παρούσα έρευνα μελετάται πώς ο προσανατολισμός προς το μέλλον συνδέεται με τη σχολική επίδοση, τις ακαδημαϊκές επιλογές και την ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων. Η έρευνα στοχεύει επίσης στο σχεδιασμό προγραμμάτων παρέμβασης που θα βοηθούσαν τα παιδιά να υιοθετούν στόχους προσέγγισης και να διαμορφώσουν σαφείς και καλά οργανωμένες αναπαραστάσεις του εαυτού τους στο μέλλον, δεδομένου ότι σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα ερευνητικά δεδομένα, οι καλά οργανωμένοι και σαφείς πιθανοί εαυτοί αποτελούν ισχυρά κίνητρα συμπεριφοράς.